Atrakcje

Wodospad Kamieńczyka

Najwyższy wodospad w polskich Karkonoszach. Próg wodospadu znajduje się na wysokości 843 m n.p.m. Wodospad spada trójstopniową kaskadą o wysokości 27 m do przepięknego Wąwozu Kamieńczyka. Wąwóz Kamieńczyka ma ok. 100 m długości, jego pionowe, skalne ściany osiągają ponad 25 m wysokości, a szerokość na niektórych odcinkach nie przekracza 4 metrów. Za środkową kaskadą wodospadu znajduje się, po części wykuta sztucznie przez Walończyków, jaskinia – tzw. „Złota Jama” ze skupiskami pegmatytu i ametystów. Przy wodospadzie znajduje się schronisko „Kamieńczyk” i „Szałas Sielanka”.
Urok i baśniowy klimat wąwozu Kamieńczyka docenił Andrew Adamson reżyser brytyjskiej produkcji „Opowieści z Narnii: Książę Kaspian”. W wąwozie Kamieńczyka, z jego pionowo wznoszącymi się skalnymi ścianami, szumem spadającej z wysoka wody można poczuć się jakbyśmy zeszli do baśniowego królestwa.

Dojście: z centrum miasta szlakiem czerwonym (GSS) – od węzła szlaków Szklarska Poręba-centrum ul. Sikorskiego lub szlakiem czarnym biegnącym obok dolnej stacji Kolei Linowej „Szrenica”

Wodospad Szklarki

Malowniczo położony na terenie Enklawy Karkonoskiego Parku Narodowego, obejmującej przepiękny przełomowy odcinek potoku Szklarka tzw. Wąwóz Szklarki. W środkowej części Wąwozu, na skalnym progu na wysokości 520 m n.p.m. znajduje się Wodospad Szklarki, spadający w dół kaskadą zwężającą się u dołu i skręcającą spiralnie. Strumień wody wodospadu ma wysokość 13,3 m.
Na lewym brzegu skalnego progu znajdują się okazałe marmity (przegłębienia w dnie strumienia lub rzeki powstałe w wyniku eworsji u podnóża wodospadu lub progu skalnego). Pierwsze wzmianki o Wodospadzie Szklarki pochodzą już ze średniowiecza. Przez wszystkie stulecia wodospad był uwieczniany w opisach, rycinach i obrazach, bowiem uważano to miejsce za szczególnie romantyczne i piękne. W 1868 roku przy wodospadzie wybudowano gospodę, która z czasem przekształcona została w dzisiejsze Schronisko „Kochanówka”. Niebywałą atrakcją dla XIX turystów było regulowanie przepływu wody dopływającej do wodospadu i spuszczanie jej po pobraniu opłat od gości.

Dojście: z centrum miasta szlakiem zielonym wzdłuż rzeki Kamienna lub szlakiem czarnym (szlak okrężny wokół Szklarskiej Poręby). Obok Wodospadu Szklarki biegnie też szlak niebieski z Piechowic do schroniska „Pod Łabskim Szczytem”.
Droga od Parkingu przy krajowej drodze od 2000 roku jest przystosowana dla niepełnosprawnych.

Zakręt Śmierci

Na Drodze Sudeckiej, pomiędzy Szklarską Porębą a Świeradowem Zdrój, na wysokości 775m n.p.m. znajduje się bardzo ostry i niebezpieczny zakręt (droga zatacza łuk prawie 180′ ).
Wspaniały punkt widokowy na panoramę Karkonoszy, miasto i Kotlinę Jeleniogórską. Zakręt Śmierci swoją nazwę zawdzięcza licznym wypadkom samochodowym spowodowanym przez niezachowujących należnej ostrożności kierowców. Poniżej Zakrętu Śmierci przy szlaku na Zbójeckie Skały znajduje się sztolnia starej kopalni pirytu z XVII w.

Dojście: ul. Buczka, Dworcowa, Armii Krajowej kierunek na Świeradów Zdrój. Przez Zakręt Śmierci prowadzi szlak czarny (okrężny wokół Szklarskiej Poręby) i szlak żółty ze Szklarskiej Poręby Dolnej przez Zbójeckie Skały na Wysoki Kamień.

Krucze Skały

Okazała grupa skalna na prawym brzegu rzeki Kamiennej na wysokości 718 m n.p.m. Tworzą ją dwie potężne baszty granitowe o wysokości do 30 m, będące doskonałym punktem widokowym na Dolinę Kamiennej, część miasta i Góry Izerskie.
Na Kruczych Skałach funkcjonuje ośrodek sportów ekstremalnych – Szkoła Górska „Quasar”. Pod okiem instruktora można uprawiać wspinaczkę skałkową, zjechać tyrolką, skoczyć na tzw. wahadle czy przejść nad przepaścią po moście linowym.

Dojście: z centrum miasta szlakiem czerwonym (ul. Sikorskiego) potem ul. Mickiewicza.

Chybotek

Od XIX wieku jedna z głównych atrakcji turystycznych Szklarskiej Poręby. Kilkumetrowej wysokości grupa skalna złożona z kilku granitowych bloków. Najwyżej położony kamień o średnicy ok. 4 m wsparty w 2 miejscach daje się łatwo rozkołysać. Ze względu na swój kształt zwany był także „Misą cukru”.
Z Chybotkiem związane są walońskie podania i legendy o Duchu Gór. Skałę tę otaczała aura tajemniczości i według starodawnych opowieści zamykała ona wejście do podziemnego skarbca.

Dojście: od szlaku niebieskiego. W pobliżu Złoty Widok i Grób Karkonosza.

Śnieżne Kotły

Dwa najlepiej wykształcone kotły polodowcowe w Karkonoszach z dobrze zachowanymi formami glacjalnymi. Są one rozdzielone wąską skalną grzędą i wciśnięte w północne zbocza głównego grzbietu Karkonoszy między Łabskim Szczytem, a Wielkim Szyszakiem. Pionowe ściany skalne dochodzą do około 200 m wysokości, górna krawędź Dużego Kotła położona jest na wysokości 1490 m n.p.m. W Wielkim Kotle znajdują się dwa małe Śnieżne Stawki. Duży Kocioł (Wschodni) ma 800 m długości i 600 m szerokości łącznie z Małym Kotłem (Zachodnim) stanowią ścisły rezerwat przyrody o pow. 127 ha. Nazwa Kotłów wywodzi się z płatów śniegu, które utrzymują się pod pionowymi zerwami skalnymi do późnego lata (w 1970 r. do 2 września). Śnieżne Kotły to również najbogatsze zbiorowisko górskiej flory i to nie tylko w Karkonoszach, lecz także w całych Sudetach. Nad Śnieżnymi Kotłami skałki Czarcia Ambona – punkt widokowy na dno kotłów, obok budynek stacji przekaźnikowej RTV.

Dojście: Głównym Szlakiem Sudeckim (czerwony-grzbietowy) lub z Hali Pod Łabskim Szczytem szlakiem żółtym. W głąb Śnieżnych Kotłów prowadzi od Hali Pod Łabskim Szczytem szlak zielony tzw. „Ścieżka nad reglami” (uwaga! szlak trudny a zimą zamknięty!)

Złoty Widok

Okazały i bardzo stromy próg skalny nad doliną Kamiennej o wysokości do 20m, bardzo dobry punkt widokowy na Karkonosze – Szrenicę i Śnieżkę.
W pobliżu Grób Karkonosza i Chybotek – miejsca owiane licznymi legendami.

Dojście od szlaku niebieskiego, okolice ul. Matejki.

Szrenica

Górujący nad Szklarską Porębą szczyt w Głównym Grzbiecie Karkonoszy o wysokości 1362 m n.p.m. to doskonały punkt widokowy na Góry Izerskie, Góry Kaczawskie, Czeskie Karkonosze i Kotlinę Jeleniogórską. Na szczycie od 1922 r. znajduje się znane schronisko górskie „Szrenica”. Wierzchołek góry pokryty jest granitowym gołoborzem, z którego (w wyniku wietrzenia) utworzyły się ciekawe grupy skalne: Końskie Łby, Szronowiec, Trzy Świnki, Twarożnik.
Mimo, iż Szrenica nie jest górą wysoką, panują tu warunki śniegowe takie, jak w Alpach na wysokości 2000 m n.p.m., co wybitnie sprzyja funkcjonowaniu dobrej infrastruktury narciarskiej. 20 km nartostrad na zboczach Szrenicy oraz cały zespół wyciągów od lat przyciąga do Szklarskiej Poręby amatorów białego szaleństwa. Ze szczytu poprowadzono kilka nartostrad: Lolobrygida, Śnieżynka, FIS, Puchatek.

Dojście: szlakiem czerwonym (Główny Szlak Sudecki) lub dla mniej wytrwałych wjazd wyciągiem krzesełkowym i dojście ok. 10 min. łącznikiem czarnym. Północne i wschodnie zbocza Szrenicy trawersuje szlak zielony z Hali Szrenickiej przez Końskie Łby do schroniska Pod Łabskim Szczytem.

SkiArena Szrenica

Jeden z najnowocześniejszych ośrodków narciarskich w Polsce. Na którego stokach swoje miejsce znajdą zarówno początkujący jak i zaawansowani narciarze. Na ponad 9 km nartostrad zainstalowano system sztucznego dośnieżania, tworząc tym samym najdłuższy taki system w Polsce. Jedna z nartostrad – Puchatek (ok. 1500 m) na całej długości posiada sztuczne oświetlenie.

Wysoki Kamień

Górujący od zachodu nad Szklarską Porębą szczyt o wysokości 1058 m n.p.m., położony w Wysokim Grzbiecie Gór Izerskich. Na szczycie malownicze skałki. Ze szczytu rozciąga się jedna z najwspanialszych panoram w Sudetach. Widać stąd Karkonosze, Rudawy Janowickie, Góry i Pogórze Izerskie, Góry i Pogórze Kaczawskie oraz Kotlinę Jeleniogórską.
Do 1963 roku stało tu schronisko turystyczne. Obecnie na szczycie funkcjonuje mały sklepik oraz bufet i trwa budowa nowego schroniska. Gospodarzami Wysokiego Kamienia jest rodzina Gołbów ze Szklarskiej Poręby. W średniowieczu teren intensywnie eksploatowany przez Walończyków i opisywany w legendach.
Przez Wysoki Kamień prowadzi szlak czerwony (GSS) ze Szklarskiej Poręby do Świeradowa Zdrój oraz szlak żółty ze Szklarskiej Poręby Dolnej przez Zakręt Śmierci.

Leśna Huta

Dzięki bogatym złożom kwarcu i dużej ilości niezbędnego drzewa w podkarkonoskich lasach Szklarska Poręba od dawien dawna związana była ze szklarstwem. Pierwsza huta powstała w dzisiejszej Szklarskiej Porębie Dolnej, nad Szklarskim Potokiem w połowie XIV wieku.
Dziś wielowiekową tradycję hutnictwa w naszym mieście podtrzymuje mistrz Henryk Łubkowski, który Leśną Hutę prowadzi wraz z rodziną. W hucie na oczach widzów wykonuje się ręcznie formowane szkła barwione w masie, a także za pomocą specjalnych 120 letnich pras hutniczych, które po odrestaurowaniu nadal służą do formowania szkła. Można obserwować wytop różnych form szklanych od ozdób po wazony i naczynia. Hutnicy używają przy tym dawnych narzędzi i form kuglerskich, co przydaje produkowanym tutaj przedmiotom dodatkowego waloru rzemieślniczej perfekcji. Materiałem jest przede wszystkim stłuczka szklana z domieszką piasku szklarskiego.
W 2003 roku na terenie Leśnej Huty otwarto sklep – muzeum w którym dla upamiętnienia pobytu można dokonać drobnych zakupów wytwarzanych wyrobów oraz zobaczyć stare piszczele hutnicze i poznać historię regionu i hutnictwa.

Dinopark

Czy jesteście gotowi na spotkanie z gadami z przed kilkuset milionów lat?!
Jeśli tak to zapraszamy do Dinoparku, gdzie znajdują się rekonstrukcje kilkudziesięciu dinozaurów naturalnej wielkości, które rozmieszczone zostały wśród skał i wzgórz na terenie olbrzymiego lasu. Każdy z tych prehistorycznych gadów wygląda jak żywy – jedne spokojnie obrywają liście z najwyższych gałęzi w lesie, niektóre szykują się do skoku po zdobycz. Inne wyglądają tak, że osoby o słabych nerwach wolą im się nie przyglądać. Np. okrutny mięsożerny drapieżca Albertozaur – „Jaszczur z Alberty” znaleziony w prowincji w Kanadzie. Czy Centrozaur – roślinożerny rogaty dinozaur o czaszce osiągającej ponad 1 m długości. Jego kryza miała dwa pokryte skórą otwory zmniejszające. I wiele innych osobników, których nazwy są znane tylko najbardziej oddanym fascynatom historii naturalnej Ziemi.
Dla tych , którym emocji jest za mało podczas obcowania z gadami sprzed milionów lat, przygotowano Kino 6D. To jedna z najnowocześniejszych atrakcji łącząca w sobie elementy kina 3D z efektami takimi jak: ruszające się i wibrujące fotele, tryskająca woda, wiejący wiatr, padający śnieg. Widz ma wrażenie obecności w przestrzeni akcji filmu. Jest to doskonała forma rozrywki, edukacji oraz świetna zabawa dla każdego niezależnie od wieku. Kino 6D dostarcza niezapomnianych przeżyć i pobudza wszystkie zmysły
Dla najmłodszych odkrywców przygotowano m.in. olbrzymią piaskownicę z umieszczonym w niej szkieletem dinozaura.Dwupoziomowy plac zabaw, park linowy „Małpi Gaj”, plac dmuchańców i kolejka Flinstonów, oraz wioska Indiańska – gdzie zapoznajemy się z życiem codziennym Indian i ich kulturą – można popróbować swoich sił i sprawdzić swoją celności rzucając tomahawkiem do tarczy lub strzelając z łuku. Najnowsze atrakcje to Płukanie złota, oraz warsztaty paleontologiczne.
Można też sprawdzić swoje oko na strzelnicy paintballowej.
Dinopark to miejsce rodzinnej przygody dla dzieci, rodziców i dziadków. Dinopark to idealne połączenie edukacji, rekreacji i odpoczynku.

Stara Chata Walońska

Siedziba Walonów, średniowiecznych mistrzów w dziele wydobywania i przetwarzania bogactw naturalnych, rud żelaza, metali, kamieni szlachetnych i kwarcu. W mrocznych komnatach Chaty prowadzone są spotkania, podczas których można wysłuchać historii Walończyków na terenie Sudetów oraz starych podań i legend związanych z tymi górami. Wśród bogatych zbiorów kamieni półszlachetnych i minerałów zgromadzonych na miejscu, można zobaczyć także te, które występują w Karkonoszach.

Stara Chata stoi przy rozwidleniu Czeskiej ścieżki biegnącej do źródeł Łaby, miejsca prastarego kultu oraz czarnego szlaku okalającego Szklarską Porębę.

Uwaga! Wizytę należy poprzedzić zapowiedzią telefoniczną w myśl zasady „Gość zapowiedziany – mile widziany”. Aktualny numer telefonu na stronie: www.chatawalonska.pl

Park linowy „Trollandia”

Wspaniała forma spędzania wolnego czasu. Uczestnicy programów linowych uczą się opanowania, odpowiedzialności, technik utrzymania równowagi oraz przełamują barierę lęku. Na uczestników czekają dwie trasy linowe o różnym stopniu trudności. Pierwsza to zielona, której przeszkody zainstalowane są na wysokości od 4 do 10 m wysokości. Druga to czerwona o podniesionym stopniu trudności przeszkód zainstalowanych na wysokości od 6 do 18 m nad ziemią. Łącznie goście mają do pokonania 26 stanowisk o łącznej długości ok. 400m.

Park linowy znajduje się na terenie parku miejskiego w centrum miasta, przy ul. Obrońców Pokoju – naprzeciwko Skweru Radiowej Trójki.

Kamienny Krąg

U stóp Szrenicy w Kamiennym Kręgu stoją Żelaźni Ludzie Zbigniewa Frączkiewicza – jedno z najważniejszych i najbardziej oryginalnych przedsięwzięć rzeźbiarskich zrealizowanych w ostatnich dziesięcioleciach w Polsce.
Pierwsze rzeźby z cyklu Żelaźni Ludzie powstały niemal 30 lat temu. Żelazny człowiek stoi wyprostowany z luźno opuszczonymi rękoma, oczy utkwione są w dal. Ten pozorny spokój kompozycji burzy jej forma. Muskularne ciało, mięśnie naprężone do granic możliwości, poza pełna napięcia. Części ciała: tułów, nogi, genitalia, dłonie, głowa to oddzielne, skończone formy połączone grubymi śrubami. Żelazny człowiek jest ciężki, toporny, przerażający swą brzydotą i dosłownością przedstawienia. Bezduszna, epatująca postać z nieobecnym wyrazem twarzy, stojąca jak maszyna a jednocześnie zagubiona i samotna.

Krąg 2000 Azyl Żelaznych Ludzi stoi niedaleko centrum miasta przy ul. Kilińskiego (droga dojazdowa do kolei linowej)

Karkonoskie Centrum Edukacji Ekologicznej

Wszystkich zainteresowanych krajoznawczą różnorodnością i bogactwem przyrodniczym Karkonoszy, zapraszamy do odwiedzenia Karkonoskiego Centrum Edukacji Ekologicznej KPN.
W trakcie wizyty zwiedzający poznają świat przyrody ożywionej i nieożywionej polskiej i czeskiej strony gór. Kilka sal interaktywnie prezentuje kotły polodowcowe, torfowiska, faunę i florę, lasy, zjawiska przyrodnicze oraz wielostronny wpływ człowieka na góry. Atrakcyjność ekspozycji podnoszą wielkoformatowe panoramy, dotykowa makieta Karkonoszy oraz wersje językowe: polska, czeska, niemiecka i angielska. Pokazy filmów, diaporam i różnego rodzaju prezentacje odbywają się w komfortowej sali projekcyjnej. Uzupełnienie stanowi sala wystaw czasowych oraz nowoczesna biblioteka z czytelnią.
Poza udostępnieniem ekspozycji w Karkonoskim Centrum Edukacji Ekologicznej, w oparciu o kadrę pracowników edukacyjnych, prowadzone są zajęcia (w obiekcie i w terenie) dla zorganizowanych grup szkolnych, nauczycieli, studentów oraz społeczności lokalnej. Na miejscu można zakupić książki, mapy, foldery i inne wydawnictwa promujące Karkonosze.

Obiekt dostosowany jest dla osób niepełnosprawnych.

Dom Carla i Gerharta Hauptmannów

„Pewnego dnia podczas górskiej wędrówki dostrzegłem z wysoka ową dolinę i pomyślałem sobie, że dobrze byłoby wybudować tutaj dom. Zachwycony i olśniony tym pomysłem zszedłem w dół przez lasy, zbiegłem ścieżką wśród łąk i w ciągu kilku godzin załatwiłem kupno wiejskiego domu z przynależnym gruntem, łąką, z bukowym gajem i źródełkami. Przypominam sobie jeszcze bezgraniczną radość żony i dzieci, kiedyśmy ten piękny zakątek uznali za swój własny i zaczęliśmy przebudowywać starą, rozpadającą się chałupę, która przemieniona jak najlepiej, miała się stać naszym przytulnym ogniskiem domowym.” Gerhart Hauptmann

W ten sposób kupiony w 1890 roku stary, wiejski dom stał się zarówno rodzinną ostoją jak i miejscem pracy twórczej dwóch wybitnych pisarzy, braci – Carla i Gerharta Hauptmanów. Nazwisko Hauptmannów od początku przyciągało wielu znamienitych gości ze świata kultury i nauki ówczesnej Europy. Z czasem dom braci stał się szczególnym miejscem towarzyskich i artystycznych spotkań i dał początek kolonii artystycznej w Szklarskiej Porębie. Formalnie kolonia ukonstytuowała się dopiero po śmierci Carla Hauptmanna – w 1922 roku. Dziś Dom Carla i Gerharta Hauptmannów nadal pełni rolę centrum inspirującego ruch artystyczny. Organizuje i uczestniczy w szeregu działań artystycznych podejmowanych przez animatorów kultury, jest współorganizatorem plenerów dla studentów, prowadzonych przez wrocławską ASP wespół z władzami miasta, zainicjował powstanie stowarzyszenia „Nowy Młyn. Kolonia artystyczna” , skupiającego artystów z Karkonoszy i Gór Izerskich, prowadzi współprace z EUROArt – federacja kolonii artystycznych, do której Szklarska Poręba została przyjęta w 2005 r. Muzeum Hauptmannów stara się przejąć ideową schedę po ubiegłowiecznych mieszkańcach tego doprawdy wyjątkowego domu.

Gerhart Hauptmann (1862-1946) – „ojciec niemieckiego dramatu naturalistycznego” , uhonorowany w 1912 roku literacką Nagrodą Nobla za całokształt twórczości., stworzył w Szklarskiej Porębie swoje największe dzieła: „Tkacze”, „Futro bobrowe”, „Woźnica Henschel”, „Wniebowzięcie Hanusi” czy ”Kolega Crampton”.
Starszy brat Carl Hauptmann (1858-1921) – filozof, biolog, poeta, dramatopisarz, zasłynął przede wszystkim za sprawą „Księgi Ducha Gór”, będącej zbiorem dziewięciu przygód legendarnego władcy Karkonoszy.

Wystawy stałe w Domu Carla i Gerharta Hauptmannów:
1. W królestwie Ducha Gór
2. Wyroby huty szkła „Józefina” w Szklarskiej Porębie
3. Gerhart Hauptmann i jego krąg towarzyski
4. Łukaszowcy
5. Carl Hauptmann i jego przyjaciele
6. Wlastimil Hofmann i wczesne lata powojennej kolonii
7. Artyści szkła i fotografii
8. Najmłodsze pokolenie artystów Szklarskiej Poręby

Muzeum mineralogiczne

Muzeum Mineralogiczne w Szklarskiej Porębie ma jedno z najoryginalniejszych zbiorów geologicznych w Polsce. Można w nim obejrzeć blisko 3000 eksponatów: minerałów i skamieniałości z całego świata, a także jeden eksponat z kosmosu – meteoryt Gibeon. Przed budynkiem muzeum znajduje się jedyny w Europie “LAS KARBOŃSKI”. Są to skamieniałe pnie drzewa Dadoxylon, które rosły około 300 milionów lat temu. Interesującym działem muzeum są skamieniałości i szkielety dinozaurów. Jest to największa w Polsce prywatna kolekcja tych gadów z przed milionów lat. Wśród eksponatów znajdują się również jaja dinozaurów z Chin. Najstarsze skamieniałości w muzeum są to stromatolity z Gór Kaczawskiech, sprzed 570 milionów lat oraz trylobity, których wiek szacuje się na 530 milionów lat (kambr).

Muzeum prowadzone jest przez rodzinę Sokołowskich: Renatę, Grzegorza i ich syna Kazimierza. od 1993 r. Pasję rodziców podzielają również dwie córki, które prowadzą podobną instytucję w Kamieniu Pomorskim.

Huta Szkła Kryształowego Julia

Szklane hutnictwo jest przemysłem powoli wymierającym. Rzemiosło, które kiedyś masowo występowało w Polsce, teraz staje się produktem bardzo niszowym. Warto więc zobaczyć, jak przebiega proces wyrobu kryształów. Mamy do dyspozycji przewodników, którzy opowiadają o historii hutnictwa i technik wyrobu kryształów. Szkło kryształowe w Polsce wyrabiane jest już tylko w kilku miejscach. Kryształ jest magiczny i dzięki obróbce w wydaniu ręcznym, takim jak to się robiło 100 lat temu, jest bardzo unikatowe. Można zobaczyć jak się ją szlifuje, zdobi a końcowy wyrób obejrzeć w szerokim asortymencie firmowego sklepu, gdzie można również nabyć po atrakcyjnej cenie.

Astrościeżka w Izerach

Niebywała atrakcja dla turystów i miłośników nocnego rozgwieżdżonego nieba powstała w Szklarskiej Porębie-Jakuszycach przy Stacji Turystycznej ORLE. W ramach Izerskiego Parku Ciemnego Nieba zbudowana została „astrościeżka” – model układu słonecznego. Każdy z jej elementów stworzony został z innego rodzaju skały pochodzącej z Dolnego Śląska. Ścieżka jest zarazem lekcją z astronomii i z geologii. Jak piszą autorzy pomysłu, cechą charakterystyczną izerskiej ścieżki dydaktycznej jest jej zlokalizowanie w górach. Dzięki temu turyści nie tylko poznają cenną przyrodę wyjątkowego miejsca w Sudetach, jakim jest dolina górnej Izery, ale również wzbogacą swoją wiedzę o Wszechświecie. Cały projekt powstał w ramach tzw. Projektów Izerskich. Ta magiczna ścieżka zyskuje już wśród astro entuzjastów miano „Podróży przez Układ Słoneczny” , „Drogi do Gwiazd” czy „Dotykanie Wszechświata”. Może z czasem zyska własną oryginalną nazwę?
„Astrościeżka” Powstaje w ramach projektu realizowanego przez „astro zapaleńców”, spośród których wymienić należy prof. Michała Tomczaka, dra Tomasza Mrozka i dra Sylwestra Kołomańskiego – naukowców z Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, leśnika ze Świeradowa Zdroju Zbigniewa Kamińskiego i gospodarza Orla Stanisława Kornafela.

Stacja Turystyczna Orle

W Górach Izerskich ukryta jest Stacja Turystyczna Orle, pozostałość po starej hutniczej osadzie szklarskiej. To tu funkcjonowała huta szkła Carlsthal – jedna z najsłynniejszych hut w tej części Europy, założona przez rodzinę Preusslerów w roku 1754 . Obecnie, w jedynym zabytkowym budynku, który pozostał z czasów świetności osady, mieści się bufet schroniska oraz sala kominkowa. Murowany z ciosanego kamienia obiekt (dzisiejsza baza turystycznej „Orle” – tzw. „Leśniczówka”) właściciel huty zbudował ok. 1860 roku prawdopodobnie jako miejsce administracji huty.

Na Orlu znajduje się również jedyna w Polsce, i jedna z nielicznych na świecie, ekspozycja szklanych przycisków do papieru i szkieł millefiori. Podziwiać ją można w Szklanej Hucie – wyremontowanym rok temu zabytkowym budynku dawnej szlifierni huty szkła Carlsthal . Można tu zobaczyć kilkaset eksponatów, głównie przycisków do papieru wykonanych techniką szkła warstwowego, filigranowego i w najszlachetniejszej technice szklarskiej – millefiori.

Dojście do Orla : od bazy „Biegu Piastów” w Jakuszycach – drogą asfaltową, ok. 5 km do schroniska.Trochę krótszą trasą jest czerwony szlak turystyczny prowadzący z Polany Jakuszyckiej przez punkt widokowy „Samolot”, również prosto do schroniska.

Muzeum Ziemi

Muzeum Ziemi znajduje się w budynku Karczmy Głodowej. Stoi ona od trzystu lat na miejscu starszej budowli prawdopodobnie na fundamentach strażnicy, która strzegła Czeskiego Brodu. Było to miejsce gdzie prastary trakt wydeptywany przez pielgrzymów wędrujących do świętych źródeł Łaby, Czeską Ścieżką, opuszczał Góry Izerskie i przekraczając rzekę Kamienną piął się w Karkonosze.

Krzywe Baszty

Położona na lewym brzegu rzeki Kamiennej, granitowa silnie pochylona grupa skalna o wysokości 18 m. W południowej ścianie znajduje się niewielka jaskinia powstała w wyniku eksploatacji złóż pegmatytów. Pionowe ściany skalne wykorzystywane są do wspinaczki skałkowej.

Dojście: z centrum miasta szlakiem czerwonym (ul. Sikorskiego).

Czerwona Jama

W pobliży Muzeum Ziemi “Juna”, nad rzeką Kamienną przy zielonym szlaku turystycznym znajduje się sztucznie powstała, w wyniku eksploatacji pegmatytów w skalistym brzegu Kamiennej, jaskinia – około 6m głębokości i około 4m wysokości.

Dojście: od szlaku zielonego prowadzącego do Wodospadu Szklarki.

Kolej Izerska

Po przeszło 65 latach na tory linii kolejowej 311, łączącej Szklarską Porębę z Jakuszycami, powrócił pociąg. Kolei Izerska (jak nazywane jest połączenie kolejowe Jelenia Góra-Szklarska Poręba-Korenov) to malowniczy szlak, który ponownie został uruchomiony w 2010 roku po przeszło 65 latach nieużytkowania. Ta niezwykła linia kolejowa, wybudowana na początku ubiegłego wieku jest jedną z najciekawszych w Polsce.
Tajemnicze zakola, górskie urwiska, fauna i flora Gór Izerskich niemal na wyciągniecie ręki sprawia, że sama podróż żelazną Koleją Izerską jest atrakcją. Połączenie cieszy się dużą popularnością po obu stronach granicy – zwłaszcza w weekendy wielu turystów, ale również i mieszkańców przygranicznych miejscowości, wybiera się na wycieczkę szynobusem. Na 120 miejsc większość jest zapełniona.

Zimą z okien pociągu podziwiać można ośnieżone krajobrazy i szczyty gór otaczających Szklarską Porębę. Od jesieni do wiosny z tego międzynarodowego połączenia korzysta wielu narciarzy klasycznych, którzy Koleją Izerska mogą dojechać do Ośrodka Narciarstwa Biegowego w Jakuszycach. Tam do dyspozycji mają ponad 100 km świetnie przygotowanych tras. W miesiącach letnich z „Kolei Izerskiej” chętnie korzystają rowerzyści. Całe rodziny mogą wybrać się na wycieczkę rowerową do Czech, a potem, pełni wrażeń, wrócić pociągiem do Szklarskiej Poręby.

Na przejechanie pociągiem ze Szklarskiej do Korenova w jedną stronę liczyć trzeba około 40 min. Po dojechaniu na stację kolejową w Korenovie zwiedzić można muzeum kolei zębatej. Są tam m.in zdjęcia sprzed stu lat dokumentujące budowę kolei w Karkonoszach. W muzeum jest również tablica, na której widnieje informacja w trzech językach: polskim, niemieckim i czeskim o atrakcjach Szklarskiej Poręby. Po zwiedzeniu muzeum można się wybrać na pieszą wycieczkę po czeskich Karkonoszach.

Park rozrywki Esplanada

W samym sercu Szklarskiej Poręby, przy głównej drodze krajowej nr 3 położony jest Rodzinny Park Rozrywki Esplanada z atrakcjami dla małych i dużych.

Z centrum miasta widać konstrukcję górskiej kolejki grawitacyjnej „Alpine Coaster”. Ponad 500 metrowy zjazd poprowadzony między drzewami daje dużo emocji nie tylko dzieciom, ale również dorosłym. Wśród drzew prędkość odczuwana jest zupełnie inaczej, niż na otwartej przestrzeni. Na trasie zjazdu są 4 dłuższe zakręty, kilka uskoków, fale oraz najwyższa w Polsce karuzela wybudowana 8 metrów nad ziemią. Zjeżdżający wpadają na nią rozpędzonymi sankami, kończąc w ten sposób pełen emocji ślizg.
Z urządzenia pod opieką dorosłych mogą korzystać dzieci już od 3 roku życia.

W głębi parku czekają kolejne atrakcje. „Wieża emocji” to urządzenie na którym przez chwilę można poczuć stan nieważkości. Dzieje się tak, gdy spada się z prędkością 6 m/s.
Z „Wieży emocji” mogą korzystać dzieci już od 6 roku życia i co najmniej 120 cm wzrostu.

Pokolenia mogą spróbować gry w „Mini Golfa”. Wygrywa ten zawodnik, który piłeczkę umieści w dołkach przy najmniejszej liczbie uderzeń. W parku rozstawionych jest 18 pól do gry z różnymi przeszkodami.

Dla najmłodszych dzieci przygotowany jest „Labirynt” oraz „Ogród Dmuchańców”. Pierwsza zabawka to zadaszony dwupoziomowy domek z przeszkodami, labiryntem korytarzy, ślizgawką i basenem kulkowym. Raj dla maluchów. „Ogród Dmuchańców” to ślizgawka, góra wspinaczkowa i tunel przeszkód.

W podcieniach budynku Esplanada dzieci mogą się ścigać na elektrycznych samochodach i motorach, a od połowy lipca 2013 Laser Bumpers czyli strzelające laserową wiązką pontony na kółkach. Trafiony obraca się o 360 stopni. To świetna zabawa nie tylko dla dzieci.

Na terenie Parku odbywają się też koncerty i zawody sportowe. Park działa przez cały rok. Więcej na stronie internetowej http://www.ParkEsplanada.pl

Opisy pobrane z: http://www.szklarskaporeba.pl